M-Talk
Volksfilosoof over kunstmatige intelligentie (AI)
Door M-Talk redacteur Victoria
Het is een zonnige zondagmiddag. Niet echt een middag om in het theater een lezing te volgen. Toch zijn er veel mensen in de foyer op de begane grond. Het gezellige gekletst galmt door de ruimte.
Rond aanvangstijd loopt iedereen de Rode zaal binnen. Sommigen kunnen hun stoel maar moeilijk vinden. Waarschijnlijk niet het typische theaterpubliek. Voor mij is dit de eerste keer bij een theatercollege. Ik moet even wennen aan de informele sfeer. Bas Haring staat al op het toneel, net als bij een echt hoorcollege.
De lezing is opgedeeld in twee delen. In het eerste deel legt Bas Haring uit hoe computers berekeningen maken. Daarna legt hij uit hoe generatieve AI programma’s zoals ChatGPT werken. Daarbij gebruikt hij de analogie van een wasmachine. Iedereen weet wat een wasmachine is, maar de meeste mensen kunnen zo’n apparaat niet herstellen en weten niet precies wat er binnen in zo’n ding gebeurt. Deze vergelijking is niet alleen geestig, maar ook blikverruimend. Zo weet Bas Haring met grappen en anekdotes een ingewikkeld onderwerp behapbaar en boeiend te maken. Zo behapbaar zelfs dat er ouders met jonge kinderen in de zaal zitten.
In het tweede deel is het tijd voor het publiek om vragen te stellen. De een vraagt over de invloed van ChatGPT op onderwijs. De ander vraagt weer over de invloed van AI op oorlogsvoering. De volksfilosoof weet moeiteloos zijn perspectieven en inzichten te delen. Daarbij gebruikt hij voorbeelden uit de praktijk en ideeën uit de filosofie. Ik sta versteld hoe hij de technische kennis van zijn informatica achtergrond combineert met zijn filosofische kennis. Na afloop wordt er geapplaudisseerd en ik hoor alleen maar positieve dingen. “Wat een interessante en leuke lezing”, hoor ik de vrouw achter mij zeggen.
Ik denk dat bijna iedereen in de zaal wel vooroordelen had over AI voor deze lezing. Al heb ik nog steeds mijn eigen meningen over het gebruik van deze technologie, kijk ik er nu wel met een andere bril naar. Een meer realistische en nuchtere bril. Ik denk dat dat de kracht van theatercolleges is. De spreker is er niet om jou te overtuigen van een bepaalde mening, maar meer om jouw visie over een bepaald onderwerp te verbreden. En om meer nuance te brengen in jouw perspectief. Bas Haring slaagt daarin en doet het ook nog eens met een flinke portie humor en zelfspot.