Carl Schmitt. Een geniale rechtsgeleerde die in 1933 met juridische middelen hielp de Duitse democratie om zeep te helpen. Zijn ideeën vormen vandaag de dag nog steeds munitie voor de vijanden van het ‘vrije westen’.

In deze nieuwe voorstelling van Bo Tarenskeen wordt Schmitt, gespeeld door Hans Dagelet, in een afgeladen theater geïnterviewd door een jonge en ambitieuze mensenrechtenadvocaat. Voor de oude filosoof, die in 1945 een beroepsverbod kreeg, is dit gesprek de laatste kans op eerherstel. De laatste kans om zijn werk zo uit te leggen dat iedereen zal begrijpen wat hem destijds bezielde – en dat hij, met zijn theorieën over soevereiniteit, identiteit en autoriteit, in feite gewoon gelijk had.

Maar hoe kon zo'n geniale filosoof, met zoveel joodse vrienden, besluiten zich aan te sluiten bij de nazi's? Waarom heeft hij na de oorlog nooit schuld betuigd? En hoe verklaart hij zelf zijn groeiende populariteit, ook bij links? Om bij die waarheid te komen komt de interviewer voor de ondankbare taak te staan het Kwaad een menselijk gezicht te geven. Precies datgene wat een hedendaags publiek hem niet in dank zal afnemen…